چشمات

توی ساحل روی شن ها قایقی به گل نشسته

یکی با چشمونه گریون گوشه ای تنها نشسته

نگاهه پر اضطرابش به افق به بینهایت

ساکته اما تو قلبش داره یک دنیا شکایت

تو چشماش حلقه ی اشکه توی قلبش غم دنیا

منتظر به راهه یاره تا بیاد امروز و فردا

باورش نمی شه عشق و همه دنیاش زیر آبه

تنها مونده توی ساحل زندگی براش عذابه

خاطرات لب دریا دیگه از یادش نمیره

همه دنیاش زیر آب و خودش هم به غم اسیره

دست بی رحم زمونه عشقشو برده به دریا

حالا از خودش می پرسه میادش آیا وآیا؟

عاشقی که تنها باشه توی دنیا نمی مونه

دل عاشق رو شکستن شده کار این زمونه...