کلبه عشق

آرزویم همه این است

کلبه عشق

آرزویم همه این است

پیرمردی صبح زود از خانه اش خارج شد. در راه با یک ماشین تصادف کرد و آسیب دید عابرانی که رد می شدند به سرعت او را به اولین درمانگاه رساندند . .پرستاران ابتدا زخمهای پیرمرد را پانسمان کردند. سپس به او گفتند: "باید ازت عکسبرداری بشه تا مطمئن بشیم جائی از بدنت آسیب دیدگی یا شکستگی نداشته باشه "
پیرمرد غمگین شد، گفت خیلی عجله دارد و نیازی به عکسبرداری نیست .
پرستاران از او دلیل عجله اش را پرسیدند :
او گفت : همسرم در خانه سالمندان است. هر روز صبح من به آنجا می روم و صبحانه را با او می خورم. امروز به حد کافی دیر شده نمی خواهم تاخیر من بیشتر شود !
یکی از پرستاران به او گفت : خودمان به او خبر می دهیم تا منتظرت نماند .
پیرمرد با اندوه ! گفت : خیلی متأسفم. او آلزایمر دارد . چیزی را متوجه نخواهد شد ! او حتی مرا هم نمی شناسد !
پرستار با حیرت گفت: وقتی که نمی داند شما چه کسی هستید، چرا هر روز صبح برای صرف صبحانه پیش او می روید؟
پیرمرد با صدایی گرفته ، به آرامی گفت: اما من که می دانم او چه کسی است !

رو ساحل سرخ دلت اسم کسی رو حک نکن                                                                     

                                                به اینکه من دوست دارم حتی یه ذره شک نکن

بزار بهت گفته باشم که ماجرای ما و عشق                                                                    

                                               تقصیر چشمای تو بود ‌‌‌، وگرنه ما کجا و عشق ؟ 

سرم تو لاک خودم و دلم یه جو هوس نداشت                                                                  

                                                بس که یه عمر آزگار کاری به کار کس نداشت

تا اینکه پیدا شدی و گفتی ازاین چشمای خیس                                                                

                                                       تو دفتر ترانه هات یه قطره بارون بنویس

عشقمو دست کم نگیر درسته مجنون نمیشم                                                                    

                                                    وقتی که گریه می کنی حریف بارون نمیشم

رو ساحل سرخ دلت اسم کسی رو حک نکن                                                                 

                                              به اینکه من دوست دارم حتی یه ذره شک نکن

هنوز یه قطره اشکتو  به صد تا دریا نمی دم                                                                 

                                                     یه لحظه با تو بودنو  به عمر دنیا نمی دم

همین روزا بخاطرت به سیم آخر می زنم                                                                      

                                                   قصه عاشقیمونو تو شهرمون جار می زنم

|+|

گفتم : می مانم تا ابد

تا هر زمان که تو بخواهی


گفتی : می دانم

گفتم : چشمانت را در بهترین نقطه دلم قاب کرده ام برای همیشه هر
گوشه دلم

را که می بینم تو هم آن جایی .

گفتی : می دانم
گفتم : برای من از تو دوست داشتنی تر وجود ندارد

باز هم گفتی می دانم .

امروز چندمین روز است که تو رفته ای و من هیچ گاه این را نمی دانستم

که تو برای من به یاد من و دوست دار من نیستی

باز هم می گویم : منتظرت می مانم شاید فقط شاید روزی برگردی

به گل گفتم:عشق چیست از من خوشبوتره

به پروانه گفتم :عشق چیست؟گفت از من زیباتره

به شمع گفتم:عشق چیست؟گفت از من سوزانتره

به عشق گفتم :آخر تو چه  هستی ؟

 گفت:من نگاهی بیش نیستم

عاشقی  روح  مرا   آزرده    است             خنده هایم را ز پیشم  برده است

عاشقی یک  اتفاق ساده نیست             صحبت از دل بردن و دلداده نیست

عاشقی یک  کلبه   ویرانه نیست             صحبت ازشمع وگل وپروانه نیست

عاشقی تصویر  یک    پاییزنیست             یک  شب سرد و ملال انگیزنیست

عاشقی چیزی برای هدیه نیست             طرح دریا و غروب  و  گریه   نیست

عاشقی

ترکم مکن

حتی برای یک روز

زان رو که به انتظار

ایستگاهی متروک خواهم بود

                                     خالی از قطار .

 

ترکم مکن

حتی برای ساعتی

که دلتنگی چون بارانی

به آوارم فرو خواهد ریخت

و غبار

                چون هاله ای.

جای پایت به شنها امیدم می دهد

و مژگانت آرامشم.

 

عزیزترین !

ترکم مکن حتی برای ثانیه ای .

 

وقتی تو نیستی

سرگردان سرگشته این سوال مداومم

                                        که باز خواهی گشت آیا؟

:: تقدیر عشق

کاش قلبم درد پنهانی نداشت

چهره ام هرگز پریشانی نداشت

کاش می شد دفتر تقدیر عشق

حرفی از یک روز بارانی نداشت

کاش می شد راه سخت عشق را

بی خطر پیمود و قربانی نداشت

 

 



:: انتظار

غم قصه ی من تو این شعر لطفا بخون 

وقتی میــای صدای پاتمیاد ازهمه جادها میــــاد 

انگـــــارنه از شهـــر دور که از همـــه دنیـــا میـاد

تــا وقتی که در وامیشه لحظـــه دیدن میرســــه

هرچی که جاده هست به سینه من میرســـــه

ای کــه تو همه کســــم بی تو میگیره نفســــم

اگه تورو داشته باشم به هر چی میخوام میرسم

وقتــی که تو نیستی قلبمو باسه کی تکرار بکنـم

گلهـــای خواب الودرو باســـه کــــی بیدار بکنــــم

دســـته کبوترای عشق باه کـــی دونه به پاشــــه

مگـــــه طـــن من میتون بدونه تـــــــو زنده باشــــه

:: دست نوشته ی یک عاشق تنها

سلام

سلام ، سلامی که نمی دونم شروع می کنم پایانش چطوری تموم می شه.

شاید خیلی از شماها که دارین این مطلب رو مرور می کنید نتونید منو درک کنید اخه شاید گرفتار تنهایی ودلتنگی وغم عشق نشده باشید بله من وخیلی از شماها گرفتار عشق میشیم که نمی دونیم کی سراغمون میاد اما وقتی ام که گرفتار شدی اگه بهش رسیدی که مثل تموم ادمهای دیگه زندگی می کنی و از خوشحالی می خوای پرواز کنی اما اگه بهش نرسیدی از همه متنفر می شی چطور بگم از همه بدت میاد اونقدر تو تنهایی فرو میری که فکر مرگ بسرت میاد باورت نمی شه اما روزگار این طوری خودشو نشون میده ولی من با این حرفها یم می خوام بگم که خلاصه ای روزگار خنجرت رو به ما زدی ولی من با این غزل می گم که اشتباه زدی حالا اشک خون به چشم بیا باور می کنم الهی دستت بشکنه که خنجرت خورد بجونم شاید حالا باورت بشه نمی دونم!

امیدوارم که روزگار این طوری گرفتارت نکنه چون مطمئنم ادمهایی که به این نوع عشق دچار میشن دوسه تا راه برای خودشون انتخاب می کنند اول اینکه یه طوری از این دنیا برن یعنی اینکه خودشون رو بکشن ودوم اینکه توی اتفاقات زندگی خودشونو گرفتار نکن وسومی هم اینک توی صحنه ی غریب زندگی باشن امیدوارم که خسته نشده باشی چون اگه خسته می شدی تا اخر این مطلب مرور نمی کردی چون داره به پایان می رسه و در اخر

سکوتم از رضایت نیست        دلم اهل شکایت نیست

هزار شاکی خودش داره        خودش گیر گرفتار